Það er að birta til

Ég held að ég sé að komast uppúr drullunni ( Þunglyndinni ) enn er samt sem áður rosalega þreyttur og framtaklaus. Fortíðadraugar eru að baki. Og er farinn að sjá birtunna. Enn stundum er bara rosalega gott að fá að vera í friði og vera einn með sjálfum sér. Það er nú ekki eins og ég sé dauður þó ég svari ekki símanum. Enn svona er nú bara þetta, ég ætla ekki að hafa þetta neitt rosalega langt.

Kv Ari